"Wijffie, hoe kom je toch aan dit talent?!"
Mijn oma sprak de woorden vaak en met veel verwondering uit. Zelf vond ik haar oordeel een tikkeltje gekleurd - want: mijn oma, en liefde maakt blind. Ik zet gedachten en gevoelens op papier. Het feit dat anderen mijn verhalen met plezier en/of ontroering lezen is een groot compliment. Maar is het een talent?

Mijn oma heeft haar menselijke jasje helaas moeten uitdoen, maar haar stem hoor ik nog vaak. Ook anderen - personen die hun menselijke jasje nog wél dragen en geen roze bril op hebben - sporen me geregeld aan: "Denies, je moet hier echt iets mee doen!"
Misschien is het de kracht van herhaling, of een groeiend zelfvertrouwen, maar inmiddels zie ik in dat het zonde is mijn verhalen enkel met familie, vrienden en de volgers van ons vroegere bedrijf te delen. Dus open ik, met lichte spanning maar ook veel enthousiasme, Beyond the Thumbs.
‍

Ik heet Denise, ben 39, getrouwd met Lex, moeder van drie pubers (intens, maar ik leef nog), en ik hou van schrijven. Mijn leven is een mix van uitdagingen en prachtige momenten. Van de vervroegde overgang, tot een man met depressies. Van kinderen die hun weg in het leven ontdekken, tot ons emigratie-avontuur naar Bonaire - én het besef dat geluk niet per se in de tropen ligt. Lex en ik zijn elkaar zelfs even kwijtgeraakt, maar vonden onze liefde ook weer terug.

Van het mooie tot het rauwe - mijn verhalen gaan over het leven. Over veerkracht, kwetsbaarheid en groei. Maar ook over alledaagse dingen, zoals eten dat verdwijnt (iets met pubers), terwijl de was zich onophoudelijk vermenigvuldigt (opnieuw: pubers).

De wereld is soms hard. En de mens kan genadeloos zijn. Maar ik kies ervoor mezelf niet langer te verstoppen.
Niet iedereen zal mijn verhalen leuk, mooi of raak vinden. Niet iedereen zal míj leuk vinden. Dat kan en hoeft ook niet.

Ik geef mezelf de ruimte. Om te leren. Te groeien. Te delen en te zijn.

Beyond the Thumbs. Voorbij de duimpjes.
Want uiteindelijk draait het -naar mijn idee- niet om likes, maar om liefde en verbinding.
Om verhalen die je voelt.
Niet alleen liket.